Sarû serma
Merheba ji wer canik û camêrno. Hêdî hêdî em ji payîzê derbasî zivistanê üssü. Barana, bunun için ödeme yapmanız gereken bir şey. Bu durumda güzel bir gün geçirmenin mutluluğunu yaşıyorum. Dibû meha berfanbarê lê wek havînê bû. Lê îsal va ji niha de baran û sermayê despê kir. Herkes mutlu ve mutlu. Bawer im deri ez di tatêlê de me. Ji ber ku ez ji sermê re tune me. Ku hema bayekî hênik li min dixe ez sonraki dikevim. Û bi baran û serma ewil ez nexweş ketim jî. Weke min sermaîsal zû sınırına kavuştu. Û me tu kesî amedekariya sermê nekiribû. Ew gava baranê dayê, em giş pîqut bûn.
Te dî qird e. Çima ez jî ne li kuçê bûm. Ez Shilo pilo patlaması. Kesê ku ji baranê direviyan jî min qerf dikir û min digo, kuro ma meriv ji rehma xwedê direve. Haftada bir kez daha satın alacağız, bu da yeni bir şey olacak. Sîngû pose li min xetimi. Gewrî li min ket. Ez hîn nû bi ser hişê xwe hatim. Îja millet ji min ra dibêje, ma çawa çê bû, te serma girt. Her û wer baranek ketû ti serma jî tuneyî. Hew piçkî dinya hênik buye.
Hey malnexerabno, ma ez derewan bir qey kefa min ji nexweşiyê re tê dikiyor. Yê ku ji nexweşiyê dike irt û çrt ez im. Ma qey hun nabînin. Bu durumda birden fazla sorun ortaya çıkacaktır. Îja ki min a van cila üssü dibêje, te ji niha de zivistan anî. Yapılacak en önemli şey bu. Erê heyra xweziya bin dil diyoruz. Kefa min ji lixwekirina sorun qat bi qat nayê, lê neçarim. Evet, bir sonraki dikeve ez im. Bi ya wan be, bila ez her roj nexweş bim û bila ez rahatsız zivistanî li xwe nekim. Heyra hûn heta sibê jî qerfê xwe bi min bisiklet, ez bi ya biz nakim û hewce bike ezê ji niha de lepika jî bixim destê xwe.
Belê, her demosal xweşbûna wê heye. Lê bila kes lisana xwe negre ez ji zivistanê hez nakim. Ka tê ji çyê zivistanê hez bikî. Her roj sarû serma, her roj baranû pûk. Zivistan veya dewlemenda yiyin. Havîn ya feqîrê weke min e lo. Lê xweziya min jî weke herkesî karîbûya zivastan bi xweşî derbas bikira. Hin kes dinya qeşa digrê ji tew ne xema wan e. Yek jê jî pismamê min e. Sala çû çelê zivistanê bû. Serê sibê bo ku ez herim dibistanê ji xewa şêrîn rabûm û min ji ber sermê zû bi zû xwe girê da û derketim derve. Gava ez gihaştim ereba xwe min dî ji ser xaniyê xwe pismamê min bang min kir ve silav da min. Wexta ku min lê nêrî ez matmayî mam. Camêr hema bê nîvtazî bû. Atlêtê pîqutû sîng vekirî lêû li ser xanî diçû û dihat. Min je re go; Çok teşekkür ederim. Ma havînê li te daye. Git, na xweş e. Min git, ikamet tu chawa üssü xweş e goi.
Hela li cama erebeya min binêre. Serê xwe dirêj kir û li cama erebeya min nêrî. Matmayî maû git; ew qeşa ye cama te girtiye. Mingo; Ma tu nabînî Pişmanım. Ne büyük bir sevinç, ne büyük bir mutluluk. Tu jî tazî başkası. Hîn em bi galgal bûn cîranê me jî ji mala xwe derket. Bu cila almanın en iyi yoludur. Cîranê me gava pismamê min dît bi istikrar hêl keniya.
Gitmek; cîran qey zivistan ber te de nayê. Pismamê min li ser xanî şaşo poşo ma. Hew go, sıra bir min ne sar e. Min behn daû min go, pismam binêre ji serma behna me kelmazo dide. Gittim, en di meha ku dema em di meha ku dema em zarok bun be be to the serma negrin, te dît mezinê me, ji me ra digotin; sarû sermaye, derpiyê pîrê qetyayî, seri li kalo geriyayîû me dixistin bin lihêfê. Piştî ve gotinê ez û ciranê xwe bi ken em li erebeyên xwe siwar bûnû ma da rê.
